مولف در فصل اول، برای آشنایی اساتید معظم با ضرورت برنامه ریزی آموزش سلامت معنوی به دانشجویان علوم سلامت، ضمن پرداختن به موضوع معنویت در تدریس، توجه خاص به معنویت در دانشگاههای علوم پزشکی با بیان تاریخچه مختصری از ورود سلامت معنوی به نظام سلامت دنیا، چالش اساسی در این زمینه را استنتاج می‌کند که همانا : عدم استفاده از مدل آموزش سلامت معنوی و الگو ریتم اجرایی مراقبت معنوی مبتنی بر دیدگاه فلسفی اسلام و هماهنگ با  فرهنگ و ارزشهای آحاد جامعه مسلمان ایران است. در فصل دوم، ضمن بیان مراحل طی شده در دو دهه تحقیقات مستمر و ماحصل هر مرحله، مبتنی بر یافته‌های تحقیقات این دو دهه، روش تحقیق مورد استفاده در طراحی و روانسنجی الگوی توانمندسازی معنوی دانشجویان را، شرح می دهد.

با توجه به این که آموزش معنویت از جمله مقولات تربیتی است که با فرهنگ و سبک زندگی افراد ارتباط تنگاتنگی دارد؛ در فصل سوم کتاب بر اساس فرآیند حل مشکل، به بررسی مسائل معنوی –فرهنگی- تربیتی در دانشگاه می‌پردازد و دیسترسهای معنوی دانشجویان را  معرفی می‌کند. با تاکید بر نقش اساتید در مقابله با چالشهای معنوی و تربیتی در دانشگاه، ضرورت توانمندسازی اساتید را به عنوان راهکار بیان می‌کند. به توصیف عناصر و راهکارهای توانمندسازی معنوی می‌پردازد.